Blog

Otwieram cykl notek poświęconych narracji – sposobowi opowiadania na sesji. Zapewne przyda się głównie prowadzącym, ale nie tylko. Inspiracje do wpisów są różnorakie: czasem znalezione w sieci, czasem podpatrzone u innych, czasami zaczerpnięte z literatury. Jeśli pamiętam, skąd wziąłem dany pomysł, piszę o tym. Pierwsza propozycja pochodzi z przedwczoraj. Otóż gramy sobie z Senmarą i Furiathem (prowadzi Michał Rolewski zwany Kaczorem). W pewnym momencie postacie się rozdzieliły; wiemy, że wieczorem znów się spotkają. Każdy ma coś swojego do załatwienia w mieście. Przez moment zastanawia...

W tym semestrze biorę udział w zajęciach z fantastyki literackiej na ekranie, prowadzonych przez dr. Jacka Nowakowskiego. W ich ramach dyskutowaliśmy m.in. o "Solaris" Lema i "Katedrze" Dukaja. Tę ostatnią przeczytałem dzisiaj i postanowiłem podzielić się z Wami kilkoma spostrzeżeniami. Niektóre z nich są moje, inne pochodzą z zajęć. – Niezwykły jest sposób, w jaki Dukaj pisze o Katedrze. Już w pierwszym akapicie bezpośrednio porównuje ją do ptaka. Potem w opisach "budowli" (właśnie, jakich słów użyć, każde kłamie, także "Katedra" to bynajmniej nie neutralne sformułowanie) padają takie...

Wróciłem! I od razu na dzień dobry 204 nowe wątki na forum. O Gmailu, Blogosferze, forum PTBG nie wspominam. Niedopsz. No ale damy radę, co mamy nie dać. A tymczasem przeglądam sobie noty popyrkonowe i bardzo mi miło widzieć w nich tyle radości i życzliwości. Flejmy flejmami, ale Moc jednak w fandomie nie ginie. Zdecydowany, duży plus dla właśnie takich – pozytywnych wypowiedzi! (nie znaczy to, że mamy się powstrzymywać od krytyki, jeśli jest ona konstruktywna i uzasadniona. Ale tym bardziej nie należy rezygnować z konstruktywnej i uzasadnionej pochwały, pozdrowienia czy też innego...

Nie ma mnie dla nikogo (W KOŃCU!) od 31 III do 7 IV. Wyjeżdżam. Jeśli ktoś będzie miał do mnie jakąś sprawę (polterową lub dowolną inną), to w tym okresie będę niedostępny. Mam nadzieję, że w końcu uda się trochę odpocząć, bo z tym ostatnio bardzo słabo...

Jednym z ciekawych zjawisk w internecie jest krytyka krytyka. Zjawisko to polega na tym, że krytyk krytykowany jest nie za to, co skrytykował, ale że skrytykował. Skrytykował – więc widocznie w ogóle nie zgadza się z krytykowanym. Ba! Nie tylko z krytykowanym tekstem, ale nawet z krytykowanym autorem. Skrytykował – więc widocznie potępia w czambuł, z wszelkimi poglądami autora tekstu włącznie. Tak jakby to była prawda. Jakby nie lepiej było przyjąć: "Ktoś coś pochwalił? Widać zgadza się z tym, co pochwalił. Coś skrytykował? Widać nie zgadza się z tym, co skrytykował". I tylko tyle...

Dostałem dużo plusów za komentarz, więc pomyślałem, że jeszcze raz napiszę to samo na blogu. :P A tak serio to chciałem "oficjalnie" podzielić się refleksją, która mi przyszła do głowy po obejrzeniu tego wątku. Pierwsza pomoc podczas flejma: 1. Minusuj flejmiarskie posty bezlitośnie. 2. Nie wchodź w dyskusję z flejmiarskimi treściami. 3. [Najważniejsze]. Wyraź sprzeciw. Jeśli już wpadłeś na tę stronę, to poświęć jeszcze kilkadziesiąt sekund. W ten sposób inni będą widzieć, że nie jest Ci wszystko jedno. Ogranicz się do paru słów (czy też 1–2 zdań) sprzeciwu. W ten sposób wesprzesz nie...

Tym razem krótko, za to pod linkiem zasoby nieprzebrane. Zapraszam! Linki w większości znalazłem sam, niektóre dodali znajomi. Znajdziecie tu bardzo dużo dobrej muzyki — głównie klasycznej, ale nie tylko. Wielbicielom klasyki polecam zwłaszcza serwis Classic Cat. Wiele utworów można też wykorzystać w czasie sesji. Np. Dvorak doskonale nadaje się do Wolsunga. Zresztą — sprawdźcie sami!

Pomyślałem sobie, że warto opisać zasady, jakimi będę się starał kierować na Polterze (w tej chwili jako redaktor działu korekty). Zachęcam do lektury! Bardzo sobie cenię bezpośrednią (i nieanonimową) komunikację. Jedną z jej zalet jest to, że znacznie rzadziej generuje flejmy. Podczas rozmowy twarzą w twarz (albo PW w PW) mniejsza jest szansa nieporozumień. Można sobie wyjaśnić, o co tak naprawdę chodzi. Oczywiście, czasami nie da się inaczej. Czasem trzeba poruszyć problem publicznie. Zwłaszcza kiedy już próbowaliśmy prywatnie i nie wyszło. Ale z wieloma problemami naprawdę warto się zwra...

A ja się tylko chciałem przywitać — jako nowy redaktor działu korekty. Poza tym do zobaczenia na Pyrkonie. ;-)